Toen in april 2001 bekend werd dat de cartoonist Erik Meynen een bijdrage had geleverd aan het scenario van De Europummelbetekende dat het begin van een storm van protest. Allerlei veranderingen die in de laatste jaren bij Suske en Wiske waren ingevoerd en dan met name de kleding van Wiske werden bekritiseerd en grotendeels op het conto van Meynen geschoven. Deze nieuwe medewerker had echter niets te maken met de meeste vernieuwingen. Zijn aandeel in de succesvolle reeks beperkt zich voorlopig tot De Europummeleen verhaal dat in die tijd alleen nog maar in het Vlaamse tijdschrift Expres te lezen was.
Meer informatie over deze rumoerige periode in het bestaan van Suske en Wiske is te lezen in de volgende twee artikelen:
Een paar maanden later verwerkte Meynen zijn reactie op alle commotie in de strip als hij Wiske laat zeggen: "Vertrouw me, knaapje! Journalisten doen ALLES voor een sensationeel verhaal!", met daarbij in een voetnoot de tekst "Sommigen controleren zelfs of hun informatie juist is!"
Overigens wordt Erik Meynen op de titelpagina van het album ook vermeld als medewerker. Marc Verhaegen en Paul Geerts hebben jaren op deze erkenning moeten wachten maar voor Meynen gelden kennelijk andere maatstaven aangezien hij zijn naam na één keer al in het album terug vindt.
Het verhaal waar Erik Meynen dus een belangrijke bijdrag aan heeft geleverd gaat als volgt:
Tante Sidonia hunkert naar liefde. Ze voelt zich zo eenzaam dat ze beslist om actief op zoek te gaan naar een man. Helaas loopt ze op die zoektocht Frank Pond tegen het lijf, een lomperik die haar gebruikt als dekmantel voor zijn criminele activiteiten. Sidonia is echter zo verliefd dat ze niet ziet wat er allemaal rond haar aan het gebeuren is. Gelukkig vertrouwen Suske en Wiske het zaakje niet en samen met Jerom en een (jaloerse) Lambik houden ze Frank Pond en zijn trawanten goed in de gaten. Uiteindelijk gaan Sidonia's ogen open en heeft ze zijn plannen door. Maar is het dan al niet te laat?
